این سئوال در موسیقی ایران بارها تکرار شده، عده ای روی واضح خواندن خواننده تاکید دارند و اعتقاد دارند که اگر قرار است کلامی به گوش شنونده برسد و ما موسیقی با کلامی عرضه کنیم، چرا کلام واضح نباشد؟!

در نگاه اول این خواسته کاملا" منطقی بنظر می رسد! ولی اگر با اجرای موسیقی درگیر باشید، می بینید که کششهایی در بعضی آوازها وجود دارد که باعث می شود کلمات را با شکل معمول آن تلفظ نکنید. بعضی از خوانندگان توجه زیادی به این موضوع دارند و سعی می کنند در تمام شرایط آوازی با تلفظ صحیح و قابل تشخیص بخوانند.

در موسیقی ایرانی خوانندگان مکتب اصفهان روی بیان دقیق شعر تاکید دارند و آواز نا مفهوم را دارای کاستی می دانند ولی خوانندگانی که حتی نشان هایی از مکتب اصفهان در آوازشان دیده می شود هم هستند که گاهی تشخیص شعری که می خوانند، برای شنونده مشکل است!

همانطور که گفته شد خواندن مو به مو و دقیق شعر هم، گاهی در اجرای موسیقی مخالف با فضای موسیقی است و اکثرا" خواننده بطور نا خودآگاه این تغییرات را روی کلام می دهد. (به عقیده نگارنده اگر در موسیقی تمایل به حالت خاصی احساس شود باید آنالیز شود و در صورت لزوم اجرا شود و حذف این گونه تمایلات درونی باعث نوعی خود سانسوری می شود!

این کلمات به تنهایی غیر از معنی کلامی، فضایی را بهمراه دارند که در موسیقی می تواند نقش موثری را ایفا کند (البته واضح است که بخاطر اتنزاعی بودن این موضوع و اینکه گاهی در ضمیر ناخودآگاه انسان بعضی کلمات و تصاویر همراهشان بر حسب تکرار، عادت شده و شکل گرفته اند...)

پس یکی از نمودهای تلفیق شعر و موسیقی می تواند در تلفیق دقیق حروف و موسیقی باشد. شاید عده ای این تغییر در تلفظ شعر را دلیلی برای تقدم موسیقی بر کلام و نشانه ای از بندگی شعر در مقابل موسیقی بدانند! در حالی که این تصور کاملا" اشتباه است و ما این تغییرات را صرفا" برای ارائه اهداف فکری و احساسیمان بکار می بریم و در واقع هدف اجرای بی نقص آن احساس است.

گيتار را در وضعيت معمولی برای نواختن گرفته ايد انگشت اول دست چپ در فرت يک و انگشت - i -دست راست را به صورت تماس همزمان سيم اول (لمس) و نه کشيدن يا فشردن آن به سمت پايين بکار ببريد.چشمان خود را ببنديد و روی حس تماس سر انگشتان خود برای تعيين اينکه آيا انگشتان دقيقا با هم تماس با سيم را انجام ميدهند يا نه؟

با دقت زياد تمرکز کنيد. انجام اين امر به آن آسانی که بنظر ميرسد نيست. من تعدادی هنرجو نسبتا در سطح پيشرفته که ضعف حس دقيق تماس در انگشتان خود را دارند ديده ام و وقتی اين تمرين را انجام ميدهند اصرار بر اين دارند که سيم را با انگشت شان بطور همزمان لمس ميکنند در حاليکه در واقع هماهنگی به اندازه ای خارج است که من واقعا انگشت سمت چپ را ميبينم که سيم را لمس ميکند ( متاسفانه در حالاتی مثل اينکه هنرجو عدم هماهنگی اش را نه شنيده و نه حس ميکند معلم کمتر کاری ميتواند انجام دهد تا زمانيکه حواس شنيداری و لامسه هنرجو در جهت هرچه دقيقتر شدن آن رشد کند) اين تمرين را با فرمهای ذيل انگشتان دست چپ و راست را در نظر بگيريد.

وقتی اينها را با مهارت انجام داديد همين تمرين را با دو تا از انگشتان دست راست بطور يک در ميان در

حاليکه هنوز فقط از يک انگشت دست چپ استفاده می کنيد انجام دهيد.

زمانيکه توانستيد با هر ترکيبی از انگشتان دائما سيم را بطور همزمان لمس کنيد همه اشکال را اين بار با فشردن سيم به سمت پايين و واقعا کشيدن آن دوباره تمرين کنيد.

اما بخاطر داشته باشيد که نوک انگشتان هر دو دست سيم را بطور همزمان لمس کنند.

برای بيشتر هنرجويان مهارت يافتن در اين مرحله مقدماتی جهت ايجاد يک هماهنگی خوب هر دو دست حداقل

۱ هفته تا 2 ماه زمان ميبرد. اما زمان بگذاريد و تمرين را به آرامی و با دقت زياد انجام دهيد تا تکنيک را بخوبی بياموزد.

وقتی اين تکنيک را آموختيد صدای کلی ساز شما یک کيفيت موزيکال و پيوستگی خيلی بيشتری نسبت به صدای

نا پيوسته و غير موزيکال که مختص بيشتر نوازندگان است پيدا خواهد کرد.